I choć o myśli Kalwina można rozmawiać w kategorii zasług, to prawdopodobnie wielu zadłużonych dziś we frankach zatęskniłoby za postanowieniem papieża Eugeniusza III, według którego „kredyty hipoteczne, w których kredytodawca korzysta z owoców zastawu, są lichwiarskie”.

Bogactwo to brzemię

Stary Testament lichwy zabraniał, a ponieważ jego część jest wspólna dla chrześcijaństwa i judaizmu, również i żydom nie wolno według Pisma pożyczać z myślą o czerpaniu zysku z odsetek. Jednak fakt ich dyskryminacji zawodowej w średniowiecznej Europie (nie mogli zajmować się rolnictwem, pracować w państwowej administracji ani wykonywać wolnych zawodów) spowodował, że wyspecjalizowali się właśnie w pożyczkach oprocentowanych i pośrednictwie. Furtką okazał się zapis w Piątej Księdze Mojżeszowej (Księdze Powtórzonego Prawa), głoszący: „Obcemu możecie pożyczać na lichwiarski procent, ale twemu bratu nie będziesz pożyczał na lichwiarski procent.

Dla mędrców judaizmu pieniądz to przede wszystkim wynagrodzenie za pracę, którą żyd ma obowiązek wykonywać przez sześć dni w tygodniu. Żydowski intelektualista, rabin Szalom Ber Stamblerem, w wywiadzie zatytułowanym „Ekonomia w judaizmie” tłumaczy Filipowi Memchesowi, iż dla żyda znacznie gorsza od zetknięcia z niekoszernym jedzeniem jest rezygnacja z pracy i oczekiwanie na jałmużnę.

– Lepiej jest zedrzeć skórę z martwego zwierzęcia i handlować nią na rynku, niż otrzymywać pieniądze bez wykonywania konkretnej pracy – przypomina Szalom Ber Stambler.

– Bogactwo w judaizmie jest darem od Boga. Owo brzemię dźwigać mają jednak tylko naprawdę silni duchowo.

– Bogactwo wiąże się bowiem z dużą odpowiedzialnością – przede wszystkim odpowiedzialnością za relację z Bogiem – mówi rabin.

SPIS TREŚCI

http://skleptransgaz.pl/grzeszna-mamona-pieniadz-a-religia-cz-1/
http://skleptransgaz.pl/grzeszna-mamona-pieniadz-a-religia-cz-2/
http://skleptransgaz.pl/grzeszna-mamona-pieniadz-a-religia-cz-3/